58 document(en) met "Moment zonder einde" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


En als we nu eens niet meer... • 1 januari 1998
Van het stadium waarin ideologische leiders (clerus of vrijzinnige voormannen) bepaalden wat goed en slecht, lezenswaardig ofte mijden was, kwamen we bijna zonder overgang terecht in het stadium...Alle verhoudingen in acht genomen, zijn er in deze stad nog ruim voldoende plaatsen waar jonge kunstenaars werkruimte vinden en zich kunnen tonen, zonder dadelijk voor de leeuwen gegooid te worden...Ironisch genoeg gebeurt dat op een moment waarop de condities die van Brussel halverwege de jaren zeventig zo'n ideale voedingsbodem maakten voor (podium)kunsten, sterk aan het wijzigen zijn

Van de vloer af omhoog: Choreograaf William... • 25 maart 1998
buitenlandse nieuwlichters". Maar bij een magistraal werk als Eidos:Telos, einde 1996 in Antwerpen te zien, hoor je onderhand niemand meer klagen...Ze focussen op elke fractie van het moment, dat ze zo versplinteren in een oneindig aantal deeltjes...Het is vooral een structurele noodzaak, zonder dewelke het stuk niet zou werken

Reflecties over opera, film en choreografie: Pieter... • 1 juni 1998
De allereerste is zonder twijfel de buitengewone ruimtelijkheid en kracht die de operamuziek van Bartók, in de handen van dirigent Lothar Zagrosek, plots verwierf...Op het einde van de opera, als Judith Blauwbaard uiteindelijk de sleutel van de laatste deur van de burcht ontfutseld heeft, verschijnen er geen filmbeelden om de vroegere vrouwen van Blauwbaard te...gecondenseerde herinnering aan een passioneel moment

Hans Hof Ensemble in de drukkookpan • 16 april 1999
En telkens serveert de vrouw daarna een piepklein blikje vis, dat ze bijzonder oneerlijk verdeelt, zonder enig protest van haar disgenoten...Vooral naar het einde van de voorstelling leidt de opgekropte spanning echter tot groteske beelden van vier mensen die stoom afblazen door als halve garen het meubilair en de muren aan te vallen...die elk moment kan ontploffen

Needcompany toont leegte na de macht • 13 januari 2000
Het beeld dat als prelude de voorstelling samenvat lijkt dus een wereld, een hiernamaals, waar de dingen zonder rede of zin hun gang blijven gaan...De voorstelling groeit zo, naar het einde van het vierde bedrijf naar een hoogtepunt waarin de tegenstellingen scherp afgelijnd zijn...Een moment om even afstand te nemen van het verschrikkelijke verhaal en zijn catastrofale afloop

De kijker, de acteur, het stuk, de... • 1 juni 2000
Het doet er niet toe of het om te lachen of om te huilen is, het doet er nog minder toe of het met oude, met nieuwe of gewoon zonder teksten is. Met welke middelen het ook werkt, het theater moet...Het vertoog van de instelling overschrijft op dat ogenblik, zonder dat de kijker zich daarvan bewust wordt, de intrinsieke eigenschappen en de maatschappelijke betekenis van het werk...Maar in tegenstelling tot de progressie van de muziek blijven dit acties op zich, zonder oorsprong en zonder gevolg

Jérôme Bel dubbelzinnig én humoristisch : Gelieve... • 7 april 2001
Het oorspronkelijke groepsportret -- zo zien acteurs zonder kostuums er dus uit -- valt uiteen in heel verschillende individuen, die hun opdracht, hoe simpel ook, zeer verschillend invullen...Ze zinken langzaam door de grond, de orkestbak in. Maar toch wordt de kunst -- dolkomisch moment -- weer gered, als uit de orkestbak een geel licht begint te schijnen en "Yellow Submarine" weerklinkt...Dat demonstreert Bel met een geniale scène, die op het einde van de voorstelling een tegenwicht vormt voor de allereerste neutrale presentatie van de acteurs op een rij

De biologie van het spel • 9 mei 2001
Als uitwijkmanoeuvre lijkt het op het abrupte einde van zijn wetenschappelijke carrière...Er ontstaat maar een probleem als men de kar voor het paard spant, als men vertrekt van een vooraf gegeven, geleende esthetica, zonder te beseffen wat de ontstaansgrond ervan is.' NIEUWE VERSIE...Het resultaat van deze afzonderlijke uitwerkingen van het basismateriaal, zoals 'Xavier Le Roy' van Jérôme Bel, kwam weer samen in een 'definitieve' versie van 'EXTENSIONS' op het einde van 2000

Het vreemde continent • 26 mei 2001
Zo ontstaat een laboratoriumvoorstelling die toont hoe menselijke interactie zich zonder talige middelen kan ontwikkelen...Hij buigt voorover tot zijn handen de grond raken, en verandert in een klap in een Siamese tweeling zonder hoofd...gemaakt op het einde van de voorstelling

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Statuts Statuts was een bijzonder geslaagde greep om zonder theatrale opdringerigheid de intieme verbeelding en de zinnelijkheid van het lichaam te laten zien zonder het tot in den treure op te...De beschreven distinctieve reacties zijn zonder meer afkomstig uit het dierenrijk, en als dusdanig uiteraard toepasselijk op de menselijke soort...Een kleine pickup speelde continu een deuntje dat voor Amerikanen onlosmakelijk met striptease verbonden is. En inderdaad, op het einde van de avond stond ze zowat naakt, doodgemoedereerd, het publiek

Verhaaltje met nasmaak • 10 oktober 2001
Met haar blik die enigszins uit de hoogte welwillend neerkijkt op de zaal twijfel je er geen moment aan dat zij de rol van de moeder speelt en de touwtjes stevig in handen houdt...Het kneusje van de familie, Elisa Cuppini, wordt bijvoorbeeld naar het einde van de voorstelling door haar zusters, en op lichte instigatie van de moeder, gedwongen om een tekst te reciteren, terwijl...Zonder veel controle kennen de leden van beoordelingscommissies vooral aan zichzelf en hun vrienden de beschikbare gelden toe

Een grap om bij te huilen • 12 december 2001
Zonder in ironie of goedkope ridiculisering te vervallen vertoont Barkey steeds een verfrissend gebrek aan respect, een eigenaardige mengvorm van ernst en frivoliteit, ook en vooral wanneer ze het...Maar op het einde van de voorstelling laat ze dat beeld helemaal omslaan...Zijn lijdzaamheid en de vruchteloosheid van zijn verlangen wordt plots aangrijpend, en dat precies op het moment waarop hij door zijn medespelers totaal voor aap wordt gezet

De afwezigheid en de droom • 30 januari 2002
het stuk zelf kijken wij voortdurend naar elkaar, maar we handelen niet samen, op een klein moment op het einde van de voorstelling na...Ik wou niet dat de ene van de andere dingen zou overnemen, eerder dat er iets zou overslaan tussen de twee dansers, zonder dat er een directie connectie is. Ik denk dat de muziek daar ook een grote...Verward door het felle licht gooide ik mijn hele hebben en houden in mijn performance, zonder dat ik in het oog had dat ik eigenlijk met mijn gezicht naar het achterdoek, en niet naar het publiek toe

Een onbeschrijflijke toestand: ALIBI (MEG STUART/DAMAGED GOODS) • 1 februari 2002
Tijdens de voorstelling wordt de kijker ook haast zonder ophouden bestookt met mediabeelden van belangrijke 'events'. Net die plaatsen waar mensen 'buiten zichzelf gaan'. Ze creëren een mentale...Naar het einde van het stuk komen de beelden uit het begin terug, in een verstilde, haast spookachtige versie, als schimmen uit het verleden...ALIBI is een zondvloed van beelden over de zondvloed van beelden die onze hedendaagse conditie is. Het stuk neemt de maat van die toestand, zonder oordeel, zonder uitleg, zonder theater zoals te

Theater zoekt begripvol publiek • 16 maart 2002
Voor dat beeld begint te werken, snellen de andere acteurs echter toe om haar zonder veel omhaal van haar sieraden, kroon en kledingsstukken te ontdoen...Op het einde krijg je een glimp van een ware toedracht: de vrouw was al lang voor de bominslag dood, want ze was doodgevroren, zegt iemand...Als op het einde van de avond tussen de dansers, op heftige drummuziek uit New Orleans, een kussengevecht uitbreekt, kan haast niemand zich nog afzijdig houden

Abstract met inhoud • 10 april 2002
Op dat moment wist ik zeker dat ik nooit iets met dans te maken wilde hebben...Dat goede nieuws kwam net op het juiste moment...dat stuk ben ik de hele tijd aan het hollen, zonder ook maar een stap vooruit te komen

Het gekwelde lichaam • 25 mei 2002
Pieter T'Jonck Het danstheater van het Amerikaanse gezelschap Goat Island is zonder twijfel de meest bevreemdende voorstelling van het festival...De dochter komt niet verder dan een vertwijfeld 'Allez, ma' en 'Allez, pa' en stamelt pas op het einde tegen haar nieuwe verloofde een haast wanhopig 'Pak mij eens vast'.De Volder legt het er niet...Een vreemde narrige figuur voert bij het begin en einde de muzikanten aan, als een grillige en meedogenloze boodschapper van de dood

Verrassing in Avignon • 26 juni 2002
Als om te bewijzen dat deze viering niet tegelijk een begrafenis is, doet Anne-Teresa de Keersmaeker er op het einde van het seizoen nog een schepje bovenop met vier improvisatie-avonden in de...Er zijn improvisaties als 'Crash Landing', waar performers zonder veel voorafgaande afspraken op de inspiratie van het moment 'hun ding doen'. Andere improvisaties vertrekken dan weer, zoals jazz

Joan Baez en Rosas • 27 november 2002
Naar het einde van de film ontdek je hoe de choreografe een structuur ontwikkelt die het basisvocabularium, de oorspronkelijke intieme verhouding tot de muziek, overstijgt zonder het uit te wissen...geen enkel moment samen dansen

Spelen met gebouwen: Een sluimerend reservoir • 1 maart 2003
Thierry Salmon Die zucht om 'echte' historische en semiotische diepte binnen te halen was zeker aanwezig bij een van de eerste voorbeelden die ik me herinner: een stuk, zowat op het einde van de...Discordia er gaandeweg genoegen in om de zaal 'a l'état brut', zonder gordijnen, te bespelen, en zelfs verlichting op het terras voor de zaal te plaatsen...dit geval: door een bijzondere toewijding aan het concrete moment en de concrete plaats tastbaar en zichtbaar te maken, en in een beweging de kwaliteiten van de ruimte zelf te onderstrepen